من اینجا ریشه در خاکم

     من اینجا عاشق این خاک از آلودگی پاکم ،

           من اینجا تا نفس باقی است می مانم 

                  من از اینجا چه میخواهم، نمی دانم !

                        من اینجا روزی آخر از ستیغ کوه ، چون خورشید سرود فتح میخوانم

من به آمار زمین مشکوکم ،

اگر این شهر پر از آدم هاست پس چرا این همه دلها تنهاست

از غم دوست در این میکده فریاد کشم ،

            دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم

داد و بیداد که در محفل ما رندی نیست ،

              که برش شکوه برد داد ز بیداد کشد .

دریغ و درد رشته وفا مگر گسستنی است ؟

بگسلم ز خویش و از تو نگسلم عهد عاشقان مگر شکستنی است ؟